ما که را گول زدیم؟

بیخودی پرسه زدیم

صبحمان شب بشود

بیخودی حرص زدیم

سهممان کم نشود

ما خدا را با خود

سر دعوا بردیم و قسمها خوردیم

ما به هم بد کردیم،

ما به هم بد گفتیم

ما حقیقتها را زیر

پا له کردیم.و چقدر حظ بردیم

که زرنگی کردیم.روی

هر حادثه ای حرفی از پول زدیم

ما که را گول زدیم؟

بزرگ مرد...

تنها شانس بهبودی فاطمه، گرفتن خون از برادر پنج ساله اش رضا بود که او هم قبلا مبتلا به این بیماری بود و به طرز معجزه آسایی نجات یافته بودو هنوز نیاز به مراقبت پزشکی داشت.

پزشک معالج وضعیت بیماری فاطمه را به رضا توضیح داد و پرسید آیا برای بهبودی خواهرت مایل به اهدای خون هستی؟؟

برادر خردسال اندکی تردید کرد و…

سپس نفس عمیقی کشید و گفت:آره من اینکار برای نجات فاطمه انجام میدم.

در طول انتقال خون کنار تخت فاطمه روی تختی دراز کشید و مثل تمامی انسان ها با مشاهده اینکه رنگ به چهره خواهرش باز میگشت خوشحال بود و لبخند میزد. سپس رنگ چهره اش پرید و بیحال شده و لبخند بر لبانش خشکید.

نگاهی به دکتر انداخت و با صدای لرزانی گفت:آیا میتوانم زودتر بمیرم؟؟؟

پسر خردسال به خاطر سن کمش توضیحات دکتر معالج را عوضی فهمیده بود و تصور میکرد باید تمام خونش را به فاطمه بدهد و با شجاعت خود را آماده مرگ کرده بود.

زندگی به نام پدر...

پسر گرسنه اش می شود ، شتابان به طرف یخچال می رود
در یخچال را باز می کند
عرق شرم …بر پیشانی پدر می نشیند
پسرک این را می داند
دست می برد بطری آب را بر می دارد
… کمی آب در لیوان می ریزد
صدایش را بلند می کند ، " چقدر تشنه بودم "
پدر این را می داند پسر کوچولو اش چقدر بزرگ شده است …

چقدر دردناک است فهمیدن !

گوش هایم را می گیرم.

چشم هایم را می بندم

و زبانم را گاز می گیرم ولی

حریف افکارم نمی شوم…

چقدر دردناک است فهمیدن !

گفته ها

آدم ها زود پشیمان میشوند !

گاهی از گفته هایشان ، گاهی از نگفته هایشان

گاهی از گفتن نگفتنی هایشان و گاهی هم از نگفتن گفتنی هایشان !